Megachilidae – Miesierkowate
Ciało czarne, na tułowiu gęsto, żółto lub biało owłosione. Przepaski poprzeczne na tylnych krawędziach tergitów nieprzerwane. Na tergicie 6-ym para białych, położonych blisko siebie plamek. Szczoteczka brzuszna biała, jedynie na 6-ym sternicie z czarnymi włoskami. W locie wydaje głośne brzęczenie.
- Liczebność. Rzadko obserwowana, lokalna
- Biotop. Nagrzane, nasłonecznione tereny otwarte, w tym kamieniołomy, żwirownie, zbocza z wystawa południową, winnice. Nie sporządza gniazd samodzielnie, lecz wyszukuje szczelin między kamieniami, lub w zboczach skalnych; komory lęgowe wyścieła liśćmi
- Wymiary. Długość ciała 7-10 mm; zalicza się do małych miesierek
- Aktywność. Maj/czerwiec – sierpień/wrzesień; jedno pokolenie w sezonie
- Lokalizacja. Chorwacja Polska – śląskie. W Polsce wykazywana m.in. z Niziny Sandomierskiej i z Dolnego Śląska
- Pokarm. Nektar. Pyłek i nektar dla larw samice zbierają najczęściej (choć nie wyłącznie) z kwiatów roślin z rodziny bobowatych
- Podobne. Inne miesierki o białej szczoteczce brzusznej – w tym Megachile dorsalis i miesierka srebrzysta Megachile leachella (białe plamki na 6-ym tergicie bardziej od siebie oddalone), które jednak preferują tereny piaszczyste, zamiast kamienistych; samodzielnie kopią norki na gniazda w piaszczystym podłożu. Nie są one tak hałaśliwe w trakcie lotu
- Uwagi. Wśród pasożytów gniazdowych wymienia się ścieskę rudogonkę Coelioxys afra i ścieskę białoplamkę Coelioxys brevis
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Meadowlark Adrian Atamańczuk
- Więcej o gatunku

Wyspa Krk 27.08.2019 Widoczne dwie jasne, bardzo do siebie zbliżone plamki na 6-ym tergicie Fot. Adrian Atamańczuk