Labiduridae – Obcężnicowate
Ciało żółtobrązowe do rudego z ciemnymi, brunatnymi plamami na środku tergitów. Na przedpleczu dwie szerokie, ciemne, pionowe smugi. Nogi bladożółte. Szczypce samicy proste, szczypce samca łukowato wygięte.
- Liczebność. Nieliczna
- Biotop. Pola uprawne, lasy, doliny rzeczne, brzegi stojących zbiorników wodnych; preferuje miejsca wilgotne i zacienione. Chętnie drąży korytarze w mokrym piasku
- Wymiary. Samica 9.7-22 mm. Samiec 8.7-26 mm. Szczypce samicy 3-6.5 mm. Szczypce samca 3.2-14 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Aktywna głównie nocą. Potrafi latać
- Lokalizacja. Lubuskie, małopolskie, podkarpackie. Występuje zapewne w całym kraju; liczniejsza na południu
- Pokarm. Drapieżnik pożerający larwy i jaja bezkręgowców, a nieco rzadziej ich postaci doskonałe. W przypadku niedoboru pokarmu dochodzi do aktów kanibalizmu; dorosłe obcążnice zjadają wtedy nimfy i jaja własnego gatunku. Polują po zmierzchu.
- Podobne. Nietrudna do identyfikacji
- Uwagi. Samice aktywnie opiekują się jajami i wyklutymi nimfami, których w gnieździe przebywa od 60 do 100. Starają się przebywać w sąsiedztwie jaj, doglądając je i liżąc. Karmią nimfy, bronią je przed samcami, oczyszczają norkę z zabrudzeń i grzybów przez pierwsze 2-5 dni o wykluciu
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek R.Swadzba Ryszard Orzechowski
Widzialem obcaznice nadbrzezna pierwszy i jedyny raz w zyciu w 2013 r nad brzegiem Wisly pod mostem we Włocławku. Robi wrazenie, duży owad.
Też miałem okazje ją raz obserwować w Pińczowie. Kawał skorka, i ma wielkie, groźnie wyglądające szczypce. Po spłoszeniu okazała się jednak być dość powolna i flegmatyczna. Jak widać pozory mylą!