Agriopis bajaria – Zimowek brunatek

Geometridae – Miernikowcowate
Samice ze zredukowanymi do krótkich kikutów skrzydłami i z długimi nogami – sprawnie biega. Samce w pełni uskrzydlone. Skrzydła przednie samca bardzo zmienne w ubarwieniu – tło od czysto białego poprzez, szare, żółtawe i beżowe po brunatne aż do grafitowoczarnego; u niektórych osobników widoczne rdzawe przebarwienia. Pole środkowe ograniczone wąskimi, silnie falistymi liniami – u bardzo ciemnych osobników pole środkowe zlewa się z resztą skrzydła. Przy zewnętrznym brzegu skrzydła jasnych osobników zwykle pojawia się rozmyty cień, niekiedy podkreślony białą linią.

Francja – Solliès-Toucas 11.02.2021 Bernard Noguès

  1. Liczebność. Zdecydowanie rzadki i lokalny, obserwowany tylko wyjątkowo
  2. Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany
  3. Wymiary. Rs samca 30-32 mm. Długość ciała samicy 12-14 mm
  4. Okres lotu. Październik i listopad, oraz wczesna fenologiczna wiosna; imago zimuje. Gąsienice w maju i czerwcu
  5. Lokalizacja. Francja. W Polsce współcześnie wykazywany z Podkarpacia
  6. Pokarm. Gąsienice żerują na rozmaitych krzewach i drzewach liściastych – wymienia się przede wszystkim ligustr, szakłak i tarninę
  7. Podobne. Aktywny wczesną wiosną Agriopis leucophaearia – identyfikacja niektórych form barwnych może się okazać bardzo trudna
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Bernard Noguès
  9. A.bajaria na Lepiforum

avidal

Leave a Reply