Eumodicogryllus bordigalensis – Świerszcz południowy

Gryllidae – Świerszczowate
Ubarwienie ciała żółtobrązowe, szarobrązowe lub szaroczarne; nimfy na ogół jaśniejsze od imagines. W części twarzowej głowy, poniżej oczu (na szwie czołowonadustkowym) znajdują się dwie ukośne, jasne smugi – cecha diagnostyczna gatunku. Pokrywy skrzydłowe sięgają co najmniej do 3/4 długości odwłoka. Skrzydła tylne w pełni rozwinięte lub zredukowane; niektóre osobniki odrzucają tylne skrzydła wkrótce po przeobrażeniu w imago i tracą zdolność lotu.

Albania 24.04.2017 ♀ Fot. gernotkunz

Chorzów 12.06.2022 ♂ Fot. Patrick Skórka

  1. Liczebność. Wciąż rzadki i lokalny, jednak wraz z postępującym ociepleniem klimatu wydaje się być w ekspansji EX
  2. Biotop. Łąki, pola, ugory, murawy, pastwiska, stepy, rumosz skalny, żwirownie, kamieniołomy, nasypy kolejowe i inne nasłonecznione, otwarte tereny
  3. Wymiary. Długość ciała 11-15 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik
  5. Lokalizacja. Albania, Polska – śląskie. W Polsce wyłącznie na południu kraju (stan na 2022 rok)
  6. Pokarm. Pokarm roślinny, detrytus
  7. Podobne. W Polsce najłatwiej pomylić go z Modicogryllus frontalis, który ma krótsze pokrywy skrzydłowe (sięgają co najwyżej do połowy długości odwłoka), tylne skrzydła zredukowane oraz odmienny rysunek na twarzy i czole
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – gernotkunz Patrick Skórka
  9. Więcej o gatunku
  10. Rozmieszczenie

Albania 24.04.2017 Nimfa Fot. gernotkunz

Albania 24.04.2017 Widoczne jasne, ukośne smugi na szwie czołowonadustkowym, nieco poniżej nasady czułków Fot. gernotkunz


avidal

Leave a Reply