Tettigonidae – Pasikonikowate
Ubarwienie ciała zielone, rzadziej żółtobrązowe; sporadycznie ciemnobrązowe. Na bokach przedplecza jasna smuga w kształcie litery „U”. Skrzydła tylko nieco dłuższe od odwłoka, z ciemnymi prostokątnymi plamkami. Na tylnych udach podłużne, ciemne pasy. Samica wyposażona w długie, szablaste, niemal proste, tylko delikatnie zakrzywione do dołu pokładełko. Jedyny krajowy reprezentant rodzaju.
Ponidzie ♀ Fot. Mariusz Gwardjan
Ponidzie ♂ Fot. Mariusz Gwardjan
Rezerwat Krzyżanowice 14.09.2021 ♂ Fot. Światopełk Smoczyński
Rezerwat Krzyżanowice 14.09.2021 ♂ Fot. Światopełk Smoczyński
- Liczebność. Bardzo rzadka. Objęta ścisłą ochroną gatunkową EN EN
- Biotop. Głównie murawy kserotermiczne; zwłaszcza zbocza z wystawą południową. Gatunek wybitnie ciepłolubny najchętniej zasiedlający tereny porośnięte trawą i roślinnością zielną o wysokości 40-60 cm
- Wymiary. Długość ciała 20-26 mmm (bez pokładełka). Pokładełko 15-22 mm
- Aktywność. Imagines od końca czerwca do września/października. Nimfy już w maju i czerwcu
- Lokalizacja. Ponidzie; niegdyś szerzej rozmieszczona, wykazywana z kilku stanowisk, obecnie występuje prawdopodobnie wyłącznie w rezerwacie Krzyżanowice
- Pokarm. Owady (w tym mniejsze szarańczaki) oraz soczyste części roślin
- Podobne. „U”-kształtne obwiedzenie przedplecza mają także Roeseliana roeselii i Metrioptera brachyptera
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Światopełk Smoczyński Mariusz Gwardjan avidal
- Rozmieszczenie
- Więcej o gatunku
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018 Wyrośnięta nimfa – ♀
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018 To samo ujęcie z innymi ustawieniami aparatu
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018 Larwa wcześniejszego stadium
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Rezerwat Krzyżanowice 13.06.2018
Dziś jadąc do Warszawy zatrzymaliśmy się w Krzyżanowicach na noc. Moim głównym celem był zobaczenie stepówki, ale raczej w kategoriach marzeń ściętej głowy- po pierwsze pogoda nie była zbyt słoneczna, i to już w końcu prawie połowa września. Zobaczyłem ootekę modliszki i masę podłatczynów dwubarwnych, i piękne widoki- w sumie już mi to wystarczało. A tu nagle taki „elektryczny” głos. Coś w rodzaju podłatczyna, tylko bardziej… elektryczny. Pasikonik stożkogłowy ma nieco podobny. Podszedłem spodziewając się czegoś oczywistego a tu- stepówka:) Zrobiłem jej masę zdjęć. Mam nadzieje że jutro też jakąś uda mi się znaleźć:)
Skoro juz tam jesteś o tej porze, polecam rozejrzeć się za poskoczem E.kollari
Rozglądałem się, rozglądałem, ale bez skutku:(
Dziś znowu były- 6 os., dwa tylko słyszałem, trzy widziałem (sfotografowałem jednego samca i jedną brązową samicę) i znalazłem jednego rozdeptanego os.: zostały z niego tylko skrzydła i łapy:( Zrobiłem też parę portretów świerszcza. Zastanawiam się, czy liczebność „kilkuset osobników” nie jest przypadkiem zawyżeniem liczebności tego gatunku:(