Halictidae – Smuklikowate
Głowa i tułów czarne. Odwłok czerwony, lecz ostatnie tergity – różna ich liczba w zależności od gatunku – czarne. Skrzydła przezroczyste z trzema komórkami kubitalnymi Cu. Wiele podobnych gatunków, na ogół niemożliwych do rozróżnienia na fotografiach terenowych

Las wiączyński 28.03.2014

Las wiączyński 28.03.2014

Las wiączyński 28.03.2014

1. Status. Pospolity rodzaj, lecz niektóre gatunki rzadkie
2. Siedlisko. Skraje lasów i leśne polany, łąki, wydmy śródleśne, piaskownie
3. Wymiary. Długość ciała 4-15 mm, w zależności od gatunku
4. Aktywność. Marzec – wrzesień
5. Lokalizacja. Łódzkie
6. Pokarm. Nektar, pyłek. Kleptopasożytnicze larwy żywią się mieszaniną pyłku i nektaru zgromadzonego przez samice z rodzaju Lasioglossum lub Andrena
7. Podobne. Osobnik z lasu wiączyńskiego to nie Sphecodes albilabris, u którego zaczerniony jest co najwyżej ostatni tergit. Według Jacka Wendzonki raczej nie jest to także Sphecodes gibbus pojawiający się nieco później w sezonie, a możliwe że Sphecodes reticulatus. Osobniki z Widzewa i z BRUS-u należą do licznego grona podobnie ubarwionych małych nęczynów
8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal

Łódź – Widzew 24.06.2014 Jeden z mniejszych gatunków

Widzew 24.06.2014

Łódź – BRUS 29.07.2016

Łódź 02.04.2014

avidal