Amaurobiidae – Sidliszowate
Karapaks w przedniej części czarny, w tylnej brunatnoczerwony lub żółtobrązowy. Odwłok szarobrązowy z szarożółtawymi plamami o różnym kształcie; większe plamy w przedniej części odwłoka. Nogi stosunkowo krótkie, masywne, ciemnobrązowe. Szczękoczułki samicy czarne lub czerwonobrązowe, samca jaśniejsze, pomarańczowoczowobrązowe.
- Liczebność. Rzadko obserwowany, jednak z uwagi na nocną aktywność zwykle niezauważany
- Biotop. W warunkach krajowych zasiedla pomieszczenia gospodarcze, piwnice, kanały kanalizacyjne, wilgotne szczeliny w murach, jaskinie
- Wymiary. Długość ciała samicy 11-16 mm. Samiec 8-12.5 mm
- Aktywność. Cały rok; aktywny głównie nocą. Dożywa do 2 lat
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Bezkręgowce, które chwyta aktywnie – nie zaś w lejkowatą sieć łowną, która służy raczej jako narzędzie nawigacyjne pozwalające zlokalizować potencjalną ofiarę
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju i niektóre gatunki z innych rodzin – mimo to typowo ubarwiony osobnik nietrudny do rozpoznania
- Uwagi. Samica strzeże kokonu, a następnie opiekuje się wylęgniętymi pajączkami, po czym umiera i stanowi źródło pokarmu dla potomstwa. Matka pożerana jest natychmiast przez liczna zgraję własnych dzieci, których może być nawet znacznie ponad 100
- Uwagi 2. Potrafi przebić ludzką skórę – ukąszenie jest bolesne
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji i identyfikacji – Sebastian Nowosad Lucyna Bugiera
- Więcej o gatunku
własnie spotkałam takiego na Dolnym Śląsku i to w warunkach skalnych 😉
W warunkach naturalnych zwierzęta prezentują się najciekawiej i najbardziej poruszająco. Gratuluję bystrego oka.