Linyphidae – Osnuwikowate
Głowotułów czerwonobrązowy z przyciemnionym polem wokół oczu lub częściowo czarny (trójkątna plama głowowa bywa czarna, zwłaszcza u samca). Odwłok samicy pękaty, biały z szerokim, brązowym pasem grzbietowym o silnie powcinanych brzegach. Odwłok samca znacznie smuklejszy, cylindryczny, często o ciemniejszych niż u samicy, żółtawych bokach. Spód odwłoka z jasnymi, wręcz białymi plamami w przedniej i tylnej części – plamki te rozdziela duża, żółtobrązowa, w zarysie trójkątna bądź trapezowata plama – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Nogi jasne, od bladożółtych po brązowawe, bez prążków.
Toruń 13.02.2023 ♂ Fot. Sebastian Nowosad
- Liczebność. Nieczęsto obserwowany, choć zapewne miejscami bywa liczny – zwłaszcza w górach
- Biotop. Lasy (chętnie z udziałem świerka), zarośla, ogrody, parki; samice sieci konstruują na krzewach i na drzewach, między gałązkami
- Wymiary. Samica 2.8-3.7 mm. Samiec 2.2-3.5 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień
- Lokalizacja. Kujawsko-pomorskie
- Pokarm. Owady schwytane w sieć łowną
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju a przede wszystkim znany ze Skandynawii Estrandia grandaeva. Ewentualne wątpliwości przy determinacji rozwiewa widok na spód odwłoka
- Uwagi. Autor obserwacji – Sebastian Nowosad
- Uwagi 2. Identyfikacja UEI
- Więcej o gatunku