Pardosa lugubris – Wałęsak leśny

Lycosidae – Pogońcowate
Głowotułów ciemno ubarwiony – u niektórych osobników wręcz czarny z jaśniejszym pasem centralnym, którego brzegi są stosunkowo wyraźnie odizolowane od tła. Pas centralny u samca bywa niewidoczny. Odwłok szary lub brązowy. Golenie żółto-brązowe.

Lubelskie 20.05.2023 Fot. Michał Gałan

Lubelskie 20.05.2023 Fot. Michał Gałan

  1. Status. Pospolity i bardzo liczny w całej Polsce
  2. Siedlisko. Lasy i leśne polany, wrzosowiska, nasłonecznione tereny otwarte
  3. Wymiary. Długość ciała 4.5-7 mm; samice przeciętnie większe od samców
  4. Aktywność. Marzec – październik, a także cieplejsze dni zimowe
  5. Lokalizacja. Lubelskie
  6. Pokarm. Pająki aktywnie polują na drobne bezkręgowce; nie konstruują sieci łownych
  7. Podobne. Liczne inne wałęsaki – w tym Pardosa amentata, u którego pas centralny na głowotułowiu jest słabiej odseparowany od tła; gatunek ten chętniej zasiedla tereny wilgotne. Pewność identyfikacji gwarantuje analiza budowy genitaliów – zwłaszcza w odniesieniu do grupy gatunkowej lugubris, w której decydująca jest budowa nogogłaszczków samców; co najmniej 6 bliźniaczych gatunków
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Michał Gałan
  9. Więcej o gatunku
  10. Gatunki z grupy gatunkowej:
  • Pardosa alacris
  • Pardosa baehrorum
  • Pardosa caucasica
  • Pardosa lugubris
  • Pardosa pertinax
  • Pardosa saltans

avidal

Leave a Reply