Lycosidae – Pogońcowate
Małe i średniej wielkości pająki przybrane w szare, czarne, lub brązowe, stonowane barwy. Z przodu głowotułowia poprzeczny rząd 4 małych oczu, a za nimi rząd 4 wyraźnie większych oczu ułożonych w trapez niemal tak samo długi, jak szeroki. Na środku głowotułowia często biegnie jasny, szeroki pas. Samice noszą ze sobą przyczepione do kądziołków przędnych kokony wypełnione jajami, a potem opiekują się młodymi pajączkami transportując je na odwłoku. Jeśli kokon zostanie utracony, samicy zdarza się zastępować go substytutem, na przykład pustą muszlą ślimaka.
- Liczebność. Niektóre gatunki bardzo pospolite
- Biotop. Pająki przebywają zwykle na ziemi i zasiedlają rozmaite tereny, w tym lasy, łąki, piaskownie…
- Wymiary. Pardosa lugubris 4.6-8 mm. Pardosa palustris 5-7 mm. Inne gatunki mają zbliżone rozmiary. Samice przeciętnie większe od samców
- Aktywność. Pierwsze wałęsaki pojawiają się już w pierwsze słoneczne marcowe dni, jeśli tylko temperatura wzrasta do kilku stopni powyżej zera; często w wielkich ilościach. Aktywne pająki można spotkać do ostatnich pogodnych, ciepłych dni późnej jesieni
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie. Występują w całej Polsce
- Pokarm. Pająki aktywnie polują na drobne bezkręgowce; nie konstruują sieci
- Podobne. Poszczególne gatunki – w Polsce 26 gatunków – niezwykle trudne do rozróżnienia; zwykle konieczna jest analiza genitaliów
- Uwagi. Wałęsaki padają częstymi ofiarami nasteczników z rodzajów Cryptocheilus, Priocnemis, Auplopus, Anoplius, Arachnospila, Pompilus i Tachyagetes
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Jacek Strojny Lucyna Bugiera avidal
Wspaniała praca! Zajęcie godne podziwu!
Praca zbiorowa. Dziękuję w imieniu obserwatorów i oznaczającego.