Phalangiidae
Ciało szaro-brązowe, czasem z zielonkawym odcieniem, bez wyraźnej granicy między głowotułowiem a odwłokiem. Na wierzchu odwłoka widoczny jednolicie szaro-brązowy lub ciemnobrązowy siodlasty wzór (tzw. siodło) dochodzący do 5 tergitu; siodło często ma silnie rozwinięta linię brzegową. Jedyna para oczu osadzona na bokach niewielkiego, wyraźnie wyniesionego wzgórka ocznego; nad każdym okiem 4 ostre wyrostki. Podwójny rząd krótkich wyrostków także przed wzgórkiem ocznym. Na przedniej krawędzi głowotułowia trzy, skierowane do przodu szydlaste kolce (tzw. trident), z których środkowy jest najdłuższy. Przednie nogi stosunkowo krótkie. 2 para nóg dłuższa od pozostałych.
- Status. Dawniej rzadki, obecnie systematycznie zwiększa liczebność i zasięg
- Siedlisko. Lasy iglaste – zwłaszcza młodniki sosnowe, oraz tereny ruderalne i zurbanizowane, w tym parki, ogrody i ogródki działkowe. Często wspina się na ściany, murki i elewacje
- Wymiary. Samica 5.7-9.2 mm (bez odnóży). Samiec 4.6-5.6 mm
- Aktywność. Sierpień – grudzień. Osobniki młodociane od polowy kwietnia do połowy września
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
- Pokarm. Rozmaite drobne bezkręgowce oraz ich larwy i poczwarki; także martwe
- Podobne. W Polsce występują jeszcze dwa, przeciętnie wyraźnie mniejsze gatunki z tego rodzaju: u Lacinius ephippiatus wyrostki na przedniej krawędzi głowotułowia (trident) są krótsze, a wyrostki na wzgórku ocznym tępo zakończone – Lacinius horridus różni się kształtem i ubarwieniem siodła. Wzgórek oczny u również charakteryzującego się krótkimi przednimi nogami Odiellus spinosus jest płaski
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jacek Nowak Ryszard Orzechowski avidal