Phalangiidae
Ubarwienie wierzchniej strony ciała jasnobrązowe, rzadziej szarobrązowe, wyraźnie marmurkowane. Siodło zwykle ciemniejsze od tła, niemal zawsze o jasnej, niemal białej tylnej krawędzi. Na przedniej krawędzi głowotułowia 3 masywne, grube wyrostki skierowane do przodu (tzw. trident). Oczy osadzone na stosunkowo płaskim wzgórku ocznym uwieńczonym 4-ema parami zębowatych wyrostków. Przednie nogi wyraźnie krótsze od pozostałych.
- Liczebność. Zdecydowanie rzadki; choć lokalnie zapewne liczny (najwięcej znanych stanowisk znajduje się w Wielkopolsce). Po raz pierwszy wykazany z Polski w 2008 roku przez Roberta Rozwałkę i Pawła Sienkiewicza
- Biotop. Suche lasy sosnowe, wydmy śródleśne, ogrody, sady, parki, agrocenozy
- Wymiary. Samica 6.9-11.5 mm, nie licząc nóg. Samiec 7.3-8 mm
- Aktywność. Sierpień – listopad
- Lokalizacja. Lubuskie. W Polsce zasięg zawiera się między dolinami Odry i Warty
- Pokarm. Rozmaite bezkręgowce i ich larwy oraz martwa materia organiczna pochodzenia zwierzęcego
- Podobne. Gatunki z rodzaju Lacinius również mają krótkie przednie nogi, ale ich wzgórek oczny jest wyraźniej wyniesiony i wyposażony w 4-5 par zębowatych wyrostków, a tylna krawędź siodła zwykle nie jest tak wyraźnie, kontrastowo jasna. Wyrostki na przodzie głowotułowia są natomiast mniej masywne
- Uwagi. Autorzy obserwacji – UEI Ryszard Orzechowski
Niezle trafiony prawie na moim własnym podwórku.Przemieszcza się wzdłóż dolin rzecznych z zachodu?
chyba niekoniecznie wzdłuż dolin, łaził po regularnym borze sosnowym no i masowo na moim osiedlu w Z. Górze, do którego żadna dolina nie dociera 😉
Niespodziewanie nadeszła odpowiedź najlepsza z możliwych, bo bezpośrednio ze źródła. Pozdrowienia, Ryszard.