Odiellus spinosus – Grubiel powolny

Phalangiidae
Ubarwienie wierzchniej strony ciała jasnobrązowe, rzadziej szarobrązowe, wyraźnie marmurkowane. Siodło zwykle ciemniejsze od tła, niemal zawsze o jasnej, niemal białej tylnej krawędzi. Na przedniej krawędzi głowotułowia 3 masywne, grube wyrostki skierowane do przodu (tzw. trident). Oczy osadzone na stosunkowo płaskim wzgórku ocznym uwieńczonym 4-ema parami zębowatych wyrostków. Przednie nogi wyraźnie krótsze od pozostałych.

Drzonów 03.09.2014 Fot. Ryszard Orzechowski

Drzonów 03.09.2014 Fot. Ryszard Orzechowski

Zielona Góra 25.07.2022 Fot. UEI

Zielona Góra 22.07.2022 Fot. UEI

Nowogród 26.09.2015 Fot. Ryszard Orzechowski

Nowogród 26.09.2015 Fot. Ryszard Orzechowski

  1. Status. Zdecydowanie rzadki; choć lokalnie zapewne liczny (najwięcej znanych stanowisk znajduje się w Wielkopolsce). Po raz pierwszy wykazany z Polski w 2008 roku przez Roberta Rozwałkę i Pawła Sienkiewicza
  2. Siedlisko. Suche lasy sosnowe, wydmy śródleśne, ogrody, sady, parki, agrocenozy
  3. Wymiary. Samica 6.9-11.5 mm, nie licząc nóg. Samiec 7.3-8 mm
  4. Aktywność. Sierpień – listopad
  5. Lokalizacja. Lubuskie. W Polsce zasięg zawiera się między dolinami Odry i Warty
  6. Pokarm. Rozmaite bezkręgowce i ich larwy oraz martwa materia organiczna pochodzenia zwierzęcego
  7. Podobne. Gatunki z rodzaju Lacinius również mają krótkie przednie nogi, ale ich wzgórek oczny jest wyraźniej wyniesiony i wyposażony w 4-5 par zębowatych wyrostków, a tylna krawędź siodła zwykle nie jest tak wyraźnie, kontrastowo jasna. Wyrostki na przodzie głowotułowia są natomiast mniej masywne
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – UEI Ryszard Orzechowski

Łódź 02.03.2017

avidal

3 thoughts on “Odiellus spinosus – Grubiel powolny

    • chyba niekoniecznie wzdłuż dolin, łaził po regularnym borze sosnowym no i masowo na moim osiedlu w Z. Górze, do którego żadna dolina nie dociera 😉

Leave a Reply