Phalangiidae
Wzgórek oczny duży i szeroki, silnie wypukły, brązowy, z wyraźna bruzda między oczami. Odwłok z wyraźnym, ciemnym siodełkiem (rozległa plama na grzbiecie), u samicy zwykle srebrzyście opylony, u samca szaro-czarny. Ubarwienie ciała bardzo zmienne; od szarobiałego po czarno-brunatne. Głowotułów zawsze nieco ciemniejszy niż odwłok, a wzgórek oczny jaśniejszy niż głowotułów. Golenie z nielicznymi szczecinkami.
- Status. Na południu kraju liczny. Poza górami notowany z Puszczy Kozienickiej i z Łodzi
- Siedlisko. Głównie górskie lasy świerkowe i buczyny. Chętnie przebywa na pniach drzew i na półkach skalnych; także w ściółce i pośród ziołorośli. Gatunek górski
- Wymiary. Samica 5-8 mm. Samiec 4.9-6 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Bieszczady. Nic nie wskazywało, aby występował w centralnej Polsce – a jednak! W maju 2017 został zaobserwowany i sfotografowany w Łódzkim Ogrodzie Botanicznym przez Jacka Nowaka (identyfikacja Robert Rozwałka). Szok. W 2018 roku wraz z Jackiem Strojnym znaleźliśmy dwa osobniki w rezerwacie w powiecie radomszczańskim
- Pokarm. Drobne żywe i martwe bezkręgowce, zwłaszcza larwy muchówek, gąsienice motyli i ślimaki
- Podobne. Znacznie rzadszy Platybunus pallidus o licznych, gęstych szczecinkach na goleniach
- Uwagi. Oznaczenie niektóych osobników Robert Rozwałka
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Adrian Truchta Jacek Nowak avidal