Philodromidae – Ślizgunowate
Głowotułów z szerokimi, brązowymi pasami bocznymi i rozjaśnionym obszarem środkowym. Odwłok z relatywnie wyraźnymi, kontrastowo białymi smugami na bokach oraz z parą białych, cienkich pasków w części przedniej. Boki i wierzchołek odwłoka pokryte częściowo zielonkawymi włoskami. Nogi jasne, żółto-brązowe ze stosunkowo szerokimi, ciemnobrązowymi pierścieniami apikalnymi na udach; mniej wyraziste prążkowanie zwykle obecne także na wierzchołkach goleni.
- Status. Wykazany z Niemiec, Francji, Hiszpanii, Włoch, Danii, Austrii, Czech, Słowacji, Wielkiej Brytanii, Ukrainy, Szwajcarii, Węgier, Belgii, Holandii, Albanii i Turcji – na ogół spotykany jednak rzadko i nieregularnie. Gatunek nowy dla Polski HIT INSEKTARIUM
- Siedlisko. Preferuje lasostepy i skraje ciepłych lasów dębowych oraz zadrzewione polany przy murawach kserotermicznych; znajdowany najczęściej właśnie na dębach
- Wymiary. Długość ciała samicy 5.2-8.8 mm. Samiec 5-6.6 mm
- Aktywność. Maj – lipiec (osobniki dojrzałe płciowo)
- Lokalizacja. Podkarpackie, lubelskie
- Pokarm. Drobne bezkręgowce, na które poluje z zasadzki. Nie konstruuje sieci łownych
- Podobne. Inne gatunki z grupy gatunkowej Philodromus aureolus (w tym Philodromus cespitum i Philodromus collinus) – różnią się. m.in. mniej wyrazistymi białymi smugami na bokach odwłoka i brakiem ciemnych pierścieni na udach – bądź pierścienie są mniej kontrastowe i węższe
- Uwagi. Identyfikacja Simeon Indzhov
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Michał Gałan Marcin Szot