Philodromidae – Ślizgunowate
Samica beżowobrązowa z jasnym pasem centralnym na karapaksie i odwłoku, który może być słabo zaznaczony, w przedniej części odwłoka często widoczna ciemniejsza od tła, rozmyta, trójkątna plamka, oraz plamki z jasnych włosków porozrzucane nieregularnie po całym odwłoku. Samiec znacznie ciemniejszy – ciemnobrązowy lub niemal czarny, z ewidentnym metalicznym połyskiem, zwykle zielonkawym.
- Liczebność. Pospolity i liczny
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla; przebywa zwykle na krzewach i na nisko położonych gałęziach drzew
- Wymiary. Samica 4-7.5 mm. Samiec 3.5-6.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Lubuskie, łódzkie
- Pokarm. Drobne bezkręgowce, na które oczekuje nieruchomo, po czym je kąsi i paraliżuje
- Podobne. Inne ślizguny, zwłaszcza z grupy gatunkowej aureolus (Philodromus cespitum i Philodromus collinus) – zwłaszcza samice bardzo trudno rozróżnić na fotografiach terenowych
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek Wyszomirski Lucyna Bugiera