Clusiidae
Poprzednio w rodzaju Paraclusia. Oczy rozdzielone szerokim czołem u obu płci. Twarz i policzki oraz głaszczki (palpi) są porcelanowo-białe. Czoło żółte lub białe. Scutum pomarańczowe lub żółte, rzadziej blado beżowe z parą krótkich, ciemniejszych od tła podłużnych smug, które mogą być słabo zaznaczone i trudno dostrzegalne. Boki tułowia z ciemną pręgą na pleurytach. Odwłok żółto-pomarańczowy; na 2-im tergicie para rozmytych, brązowych plam (plamy te mogą zanikać). Nogi żółte. Biodra białe do bladożółtych. Czułki żółte, wici czułków znacznie dłuższe od czułków. Skrzydła z brunatnymi plamami o kształcie i rozmieszczeniu diagnostycznym dla gatunku – najmniejsza z plam dochodzi do przedniej krawędzi skrzydła; najbardziej rozległa jest plama wierzchołkowa.

Francja – Oxelaëre 23.07.2021 Fot. Marie Lou Legrand

Francja – Oxelaëre 23.07.2021 Fot. Marie Lou Legrand

Francja – Oxelaëre 23.07.2021 Fot. Marie Lou Legrand

1. Status. Zdecydowanie rzadka, obserwowana bardzo sporadycznie. W Polsce głównie w górach VU
2. Siedlisko. Wilgotne lasy z dużą ilością powalonych drzew – na powalonych pniach odbywają się zaloty oraz walki samców o samicę – strategia typowa dla rodziny Clusiidae
3. Wymiary. Długość ciała 7-10 mm
4. Aktywność. Czerwiec – październik
5. Lokalizacja. Francja
6. Pokarm. Spadź. Larwy żerują w butwiejącym drewnie martwych drzew liściastych, a być może także iglastych – przypuszczalnie są drapieżne
7. Podobne. Stosunkowo duże rozmiary ciała (dla porównania gatunki z rodzaju Clusiodes dorastają przeciętnie do 5 mm), plamkowanie skrzydeł oraz para brązowych plam na 2-im tergicie odróżnia ją od innych gatunków z rodziny
8. Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand

avidal