Sclerosomatidae
Wzgórek oczny (guzek oczny) mały, pozbawiony kolców, gładki, cały jasny – lub pierścienie wokółoczne jasne, białawe; wewnętrzne krawędzie oczu samicy jasno obrzeżone. Samica; przód głowotułowia brunatny poza jaśniejszym polem przed wzgórkiem ocznym – odwłok owalny z ciemnym, rozszerzającym się ku tyłowi i tępo zakończonym siodłem. Samiec złocistożółty, czerwonopomarańczowy, lub czerwonobrązowy – odwłok okrągły, lecz stosunkowo płaski. Nogi bardzo długie, żółtobrunatne u samic, ciemnobrunatne u samców; krętarze ciemne, silnie kontrastujące z jasnymi biodrami.

Zielona Góra 10.11.2014 ♂ Fot. Ryszard Orzechowski

Szklarka Radnicka 21.11.2014 ♀ Fot. Ryszard Orzechowski

1. Liczebność. Lokalnie nierzadki. Dolina Wisły stanowi wschodnia granicę zasięgu tego gatunku, na wschód od niej pojedyncze stanowiska pochodzenia antropogenicznego
2. Biotop. Cieniste i wilgotne lasy i zarośla, zaniedbane parki i ogrody, cmentarze; spotykany na pniach, roślinach zielnych oraz w szczelinach kory, na ścianach, płotach i murkach
3. Wymiary. Samica 3.7-5.1 mm. Samiec 2.3-3.4 mm
4. Aktywność. Połowa sierpnia – listopad. Osobniki młodociane od początku czerwca do września
5. Lokalizacja. Lubuskie. Na Wyżynie Łódzkiej zdecydowanie rzadki
6. Pokarm. Drobne bezkręgowce, grzyby
7. Podobne. Przede wszystkim liczniejszy Leiobunum rotundum, który różni się m.in. ciemnymi pierścieniami wokółocznymi, lub ciemnym wzgórkiem ocznym. Krętarze nóg u Leiobunum gracile są jasne
8. Uwagi. Autor obserwacji – Ryszard Orzechowski
9. Uwagi 2. Identyfikacja Robert Rozwałka

avidal