Theridiidae – Omatnikowate
Karapaks żółty lub pomarańczowy z szerokim, ciemnym, zwężającym się ku tyłowi pasem centralnym; boczne krawędzie cienko, ciemno obwiedzione. Odwłok stosunkowo barwny, zwykle żółto-czerwono-biały z brunatną, ciemniejszą od tła, podłużną smugą po środku – smuga ta ma biało podkreślone, faliste krawędzie boczne. Nogi prążkowane.
Toskania – Prato 20.03.2021 Fot. Marco Huang
Toskania – Prato 20.03.2021 Fot. Marco Huang
Będzino 01.11.2019 Fot. Augustyna
Będzino 01.11.2019 Fot. Augustyna
- Liczebność. Nierzadki, miejscami bardzo liczny – mimo to zwykle niezauważany
- Biotop. Nasłonecznione skraje lasów i zarośli, a także hałdy kompostowe. Sieci łowne zwykle konstruuje między gałęziami drzew (zwykle liściastych, choć znajdowany także na sosnach) i krzewów, rzadziej pośród roślin zielnych; chętnie zasiedla dęby
- Wymiary. Długość ciała 3-4.1 mm
- Aktywność. Wczesna fenologiczna wiosna – jesień. Apogeum pojawu w maju i czerwcu
- Lokalizacja. Włochy, Polska – zachodniopomorskie, kujawsko-pomorskie
- Pokarm. Owady zaplątane w sieć łowną
- Podobne. Bardzo podobny Kochiura aulica to gatunek śródziemnomorski, w Polsce nie występujący. Drugi krajowy gatunek z rodzaju – Anelosimus pulchellus – różni się m.in. nie zwężającym się ku tyłowi ciała pasem centralnym na karapaksie
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Sebastian Nowosad Marco Huang Augustyna
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Będzina Robert Rozwałka
- A.vittatus w bazie BioMap
- Więcej o gatunku
Toruń 22.04.2023 Fot. Sebastian Nowosad
Toruń 22.04.2023 Fot. Sebastian Nowosad