Theridiidae – Omatnikowate
Karapaks żółty z ciemnym obrzeżeniem i ciemną pionową linią biegnącą przez środek. Odwłok żółtobiała, z rzędami czarnych kropek, często z parą czerwonych, a znacznie rzadziej szarych pionowych smug przy bocznych krawędziach. Przednie golenie zawsze z czarną wąską obrączką przy wierzchołku. Sieć łowna dzwonowata, lub nieregularna. Jad bardzo silny.
- Liczebność. Bardzo pospolity
- Biotop. Zakrzaczenia, zarośla, łąki, parki, ogrody, polany, skraje lasów
- Wymiary. Samica 6-7 mm. Samiec 3-5 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, podkarpackie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Owady złowione w sieć, często znacznie większe od niego i dobrze uzbrojone
- Podobne. 3 spośród 4 pozostałych, rzadszych gatunków zawijaków; zwłaszcza Enoplognatha latimana jest niemal nieodróżnialny. Formy bez czerwonych pasów można też pomylić z gatunkami z rodzaju Araniella, które różnią się m.in. brakiem pionowego ciemnego pasa na głowotułowiu
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marcin Szot Marek Wyszomirski avidal
- E.ovata w bazie BioMap

Łódź – Widzew 20.07.2014 Ze złowioną samicą Philanthus triangulum

Napoleonów 20.07.2009 ♀ ze schwytana ścierwicą Sarcophaga sp.
Pytanie z ciekawości – czy młode zjadają matkę?
Zaskoczyłaś mnie tym pytaniem. Nie sprawdzałem i nie wiem. Ale spróbuje to wybadać.