Attelabidae – Podryjowate
Ryjek długi i wąski, zakrzywiony do dołu, bez wyraźnego żeberka u podstawy; u samicy dłuższy od przedplecza, u samca równy długości przedplecza. Ciało krępe. Ubarwienie ciała ciemnoniebieskie, lub ciemnozielone, z metalicznym połyskiem. Przedplecze grubo i głęboko punktowane. Pokrywy stosunkowo krótkie, niemal dwukrotnie szersze od przedplecza, z bardzo długim owłosieniem. Zagoniki pokryw wąskie i wypukłe. Rowki na pokrywach wyraźnie szersze od zagoników, głęboko punktowane; rowki 9 i 10 (te blisko przednich krawędzi pokryw) łączą się ze sobą przed polową długości pokryw – istotna cecha diagnostyczna gatunku.
Rezerwat Grądy nad Lindą 07.05.2020 ♀
Rezerwat Grądy nad Lindą 07.05.2020 ♀
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Lasy, ogrody, parki, sady, zarośla, polany, murawy kserotermiczne
- Wymiary. Długość ciała 2.1-3.3 mm
- Aktywność. Marzec/kwiecień – czerwiec/lipiec. Zimuje imago w glebie
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całej Polsce
- Pokarm. Imagines żywią się liśćmi, pąkami i kwiatami rośliny żywicielskiej. Oligofagiczne, minujące liście larwy żerują na różowatych; chętnie na głogach. Samica składa jaja do ogonka liścia – stąd nazwa gatunkowa
- Podobne. U Neocoenorrhinus interpunctatus przy podstawie ryjka widoczne jest żeberko, zagoniki pokryw są szerokie, a punktowanie rowków płytkie; ryjek samca jest dłuższy od przedplecza (podobnie jak u wszystkich innych tutkarzy poza N.pauxillus). Poza tym rowki 9 i 10 u innych tutkarzy łączą się ze sobą w tylnej połowie pokryw, lub nie łączą się w ogóle
- Uwagi. Identyfikacja Aneta Itczak
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- N.pauxillus w bazie BioMap
- Wymowa: neocenorrinus pałksillus