Cantharidae – Omomiłkowate
Głowa mała, lśniąca, mniej lub bardziej zwężająca się ku tyłowi. Przedplecze lśniące, zwykle ciemne, rzadziej żółte, lub pomarańczowe. Pokrywy stosunkowo krótkie; ostanie 2, lub 3 tergity wystają poza pokrywy, lecz są przykryte błoniastymi skrzydłami. Pokrywy jednobarwne, lub z kontrastowymi plamami na wierzchołkach. Wewnętrzna strona żuwaczek bez zęba – główna cecha determinacyjna rodzaju.
W Polsce 25 gatunków, zwykle nie do odróżnienia na podstawie fotografii terenowych.
Łódź – Las Łagiewnicki 24.06.2019
Las wiączyński 06.07.2017
Las wiączyński 06.07.2015
Łódź – Widzew 02.07.2015
Ojcowski Park Narodowy 23.06.2020 Malthodes cf. marginatus Fot. Maksymilian Syratt
Ojcowski Park Narodowy 23.06.2020 Malthodes cf. marginatus Fot. Maksymilian Syratt
- Liczebność. W większości przypadków rodzaj skupia gatunki rzadkie, lub bardzo rzadkie; samice znacznie częściej spotykane od nieraz bardzo rzadkich, pojedynczo obserwowanych samców
- Biotop. Głównie lasy, ale także wilgotne łąki, murawy kserotermiczne, pastwiska, hale i połoniny, oraz tereny ruderalne
- Wymiary. Zwykle należą tu małe, nieprzekraczające 5 mm. chrząszcze. Przykładowe gatunki: Malthodes minimus 3.3-4 mm, Malthodes marginatus 3.5-4.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Jak w podpisach fotografii
- Pokarm. Pyłek kwiatowy i drobne owady oraz ich jaja i larwy. Szczegóły rozwoju larw wielu gatunków nie są znane; były znajdowane w butwiejącym drewnie, w mchu, w ściółce, a nawet w krecich norach. Zapewne są drapieżne
- Podobne. Gatunki z rodzaju Malthinus często mają matową głowę, jeszcze wyraźniej zwężającą się ku tyłowi. Przedplecze także bywa matowe. Podstawową cechą odróżniającą pozostaje jednak ząb na wewnętrznej stronie żuwaczek
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Maks Syratt avidal