Carabidae – Biegaczowate
Pokrywy miedziste lub zielonkawe, sporadycznie czarne; na każdej z nich 3 rzędy łańcuszkowato rzeźbionych pasm biegnących między gładkimi żeberkami. Najlepszą cechą diagnostyczną są przedwierzchołkowe wycięcia krawędzi pokryw, szczególnie dobrze widoczne u samic. Uda czarne lub czerwone. Pierwszy człon czułków zwykle czerwony, znacznie rzadziej czarny.
- Status. Pospolity i liczny w całym kraju
- Siedlisko. Głównie tereny otwarte, w tym pola uprawne, łąki i ugory, ale także leśne polany i prześwietlenia
- Wymiary. Długość ciała 19-33 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Zimuje imago
- Lokalizacja. Śląskie, lubelskie, łódzkie
- Pokarm. Ślimaki, dżdżownice, larwy owadów (w tym larwy stonki ziemniaczanej), inne bezkręgowce, padlina
- Podobne. Carabus granulatus, Carabus menetriesi, Carabus ulrichii – u wszystkich tych gatunków pierwszy człon czułków jest zawsze czarny, a przy wierzchołkach pokryw brak wycięć
- Uwagi. Autor obserwacji – Paweł Niemiec Grzegorz Gierlasiński Ricosz avidal
- C.cancellatus w bazie BioMap