Carabidae – Biegaczowate
Znany tez jako biegacz Ulricha i biegacz piaskowiec. Ciało metalicznie brązowe, lub miedzianobrązowe, masywne, wypukłe. Przedplecze prostokątne, mniej więcej dwa razy tak szerokie, jak długie. Pokrywy wyraźnie bruzdkowane. Nogi czarne. Czułki całkowicie czarne.
- Liczebność. Rzadki, choć w południowych rejonach kraju lokalnie bywa liczny
- Biotop. Głównie tereny otwarte o gliniastym i wapiennym podłożu oraz wilgotne łąki, skraje lasów i tereny ruderalne; gleb piaszczystych unika
- Wymiary. Długość ciała 23-34 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni z dwoma szczytami pojawu – w maju i w sierpniu. Larwy od kwietnia do sierpnia. Aktywny zarówno w dzień jak i w nocy. Zimuje imago
- Lokalizacja. Opolskie, podkarpackie, małopolskie, lubuskie. Na Wyżynie Łódzkiej dotychczas nie stwierdzony
- Pokarm. Dżdżownice, ślimaki, owady, pająki i inne bezkręgowce
- Podobne. Carabus granulatus, Carabus menetriesi i Carabus cancellatus są mniej pękate i mają mniej wypukłe pokrywy, a ich przedplecze ma inne proporcje (nie jest tak wyraźnie prostokątne); pierwszy człon czułków u większości osobników Carabus cancellatus, oraz u niektórych osobników Carabus granulatus jest czerwony
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Trzeciak Monika Pastrykiewicz Maks Syratt Lucyna Bugiera
- C.ulrichiii w bazie BioMap
Przepiękny biegacz, niestety nie widziałem go nigdy w Zachodniopomorskiem. A szkoda…
Źle się składa, że taki podobny do pospolitego C.granulatus, przynajmniej dla mnie. Może widziałem i nawet o tym nie wiem…
Dzisiaj znaleźliśmy to w Ożarach na Dolnymśląsku. Mam zdjęcie ale nie mogę przesłać
A nie możesz, bo…?
Znalazłam takiego w woj Pomorskim na Kaszubach we wrześniu. Chyba sobie smacznie spał.
Gratuluję umiejętności identyfikacji. To niełatwe zadanie.
Spotkałem dwa lata temu jednego osobnika w Przegorzałach, nie wiedziałem co to za biegacz. Przepiękny!