Carabidae – Biegaczowate
Ciało błyszczące, pozbawione jakichkolwiek brud i żłobień. Pokrywy czarne, lub granatowoczarne; w pierwszym przypadku krawędzie pokryw są czarne, w drugim granatowe, lub wręcz niebieskie. Nielotny.
Rezerwat Szczelina Lechicka 25.07.2018
Toporzysko 03.04.2008 Fot. Paweł Niemiec
Łagów 03.07.2014 Fot. Ryszard Orzechowski
- Liczebność. Pospolity. Na Wyżynie Łódzkiej niezbyt liczny, choć wykazywany z wielu lokalizacji
- Biotop. Lasy
- Wymiary. Długość ciała 22-34 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień; zimuje imago. Aktywny także w ciągu dnia
- Lokalizacja. Bieszczady, Beskidy, lubuskie, podlaskie, pomorskie, łódzkie, lubelskie; rozproszone stanowiska w całym kraju
- Pokarm. Ślimaki nagie, martwe i żywe owady oraz ich larwy i poczwarki, dżdżownice, padlina; prawdopodobnie inne jeszcze bezkręgowce
- Podobne. Znacznie pospolitszy Carabus violaceus z wyraźnym fioletowym, lub zielonym, a rzadziej niebieskim obrzeżeniem pokryw. Inne biegacze z tego rodzaju mają zwykle wyraźnie rzeźbione pokrywy
- Uwagi. Gatunek chroniony
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – capricornus Paweł Niemiec Ryszard Orzechowski avidal
- C.glabratus w bazie BioMap
Roztocze Południowe 10.08.2021 Ze złowiona gąsienicą Fot. capricornus
Roztocze Południowe 10.08.2021 Fot. capricornus
Baligród 25.06.2015
Baligród 25.06.2015
Las żeromiński 24.05.2020
Krzywe 27.05.2016
Na południu kraju na pogórzach spotykałem go zawsze w pniakach, pod kamieniami i kłodami. W Zachodniopomorskiem tylko w niektórych lasach, pagórkowatych i bardzo wilgotnych, z dużym udziałem starych buków i pozostawionej leżaniny, np w okolicach Międzyzdrojów.
Ja natomiast na leśnej drodze w Bieszczadach i w ściółce w lesie bukowym na Kaszubach. U mnie w Łodzi jest raczej rzadki. Całkiem zgrabny gatuneczek