Carabidae – Biegaczowate
Bardzo duży, smukły, efektowny biegacz o intensywnie niebieskich, zwłaszcza na krawędziach , mocno bruzdkowanych pokrywach. Aktywny nocą, dzień spędza w kryjówkach pod korą drzew, lub pod mchem i w takich samych miejscach zimuje.
- Liczebność. Lokalnie liczny. Na Wyżynie Łódzkiej rzadki LC
- Biotop. Lasy liściaste z powalonymi drzewami
- Wymiary. Długość ciała 24-36 mm
- Aktywność. Od marca do listopada. Zimuje imago
- Lokalizacja. Beskidy, Góry Sowie, Śląsk, łódzkie – skąd znam go wyłącznie z rezerwatu bukowego w Gałkowie. Poza tym obserwowany m.in. w rezerwacie Łaznów, w rezerwacie Parowy Janinowskie oraz w lasach spalskich i grotnickich; zawsze sporadycznie
- Pokarm. Larwy owadów, dżdżownice i ślimaki nagie łącznie z ulubionym pomrowem wielkim. Unika padliny. Chętnie spija soki wyciekające ze zranionych pni, oraz dojrzałych owoców
- Podobne. Carabus problematicus jest mniej pomarszczony i bardziej krępy, a jego przedplecze jest wyraźnie szersze
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Barnaba Paweł Niemiec avidal
- C.intricatus w bazie BioMap
Ja spotykałem tego pięknego biegacza w woj. zachodniopomorskim w kilku miejscach: w lesie mieszanym z dużym udziałem starych buków pod leżącymi kłodami, w wilgotnym lesie mieszanym w postaci zimującej w grubej na 80cm kłodzie liściastej oraz co ciekawe – w Puszczy Wkrzańskiej w lasach pagórkowatych ze zdecydowaną przewagą sosny, ale wyłącznie w jednym miejscu, gdzie zimowały w pozostałych po karczowaniu pniakach liściastych ale na siedlisku sosnowym. W jednym konkretnym miejscu w tej Puszczy wcale nie był rzadki. Ale to było w latach 1992-1996.
To jeden z tych gatunków, na które zawsze patrzy się z entuzjazmem, choć nie należy do rzadkości. Efektowny biegacz. Ja tez niemal zawsze znajduję go w lasach bukowych.
A ja spotkałem go w czerwcu na skałach na Szczelińcu
Gratulacje, zawsze fajnie poobserwować ten piękny gatunek.
Pozdrawiam