Harpalus affinis – Dzier kruszcowy

Carabidae – Biegaczowate
Ubarwienie ciała bardzo zmienne – najczęściej spotyka się osobniki z zielono połyskującymi pokrywami, ale mogą one być również czarne, niebieskie, miedziane, a sporadycznie czerwonawe. Pokrywy u samców metalicznie lśniące, u samic matowe. Międzyrzędy pokryw nieowłosione poza dwoma zewnętrznymi międzyrzędami – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Nogi żółtopomarańzcowe do brązowoczerwonych, okazjonalnie niemal czarne. Czułki żółtopomarańczowe, nieprzyciemnione na wierzchołkach.

Majerowskie Pole 05.08.2016

Łódź – Majerowskie Pole 05.08.2016

Gniezno 01.05.2022 Fot. Oskar Grobelny

  1. Liczebność. Pospolity
  2. Biotop. Pola, ugory, przydroża, przytorza, skraje lasów, wydmy śródleśne i inne piaszczyste, lub gliniaste tereny otwarte – w tym tereny ruderalne
  3. Wymiary. Długość ciała 5.5-12 mm
  4. Aktywność. Od wczesnej meteorologicznej wiosny do późnej jesieni. Zimuje imago
  5. Lokalizacja. Łódzkie, wielkopolskie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Ziarna i inne nasiona oraz drobne bezkręgowce, w tym ich larwy; semizoofag
  7. Podobne. Inne dziery można wykluczyć m.in. na podstawie analizy owłosienia pokryw; najbardziej podobny Harpalus distinguendus ma nagie pokrywy i zwykle ciemniejsze czułki
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Oskar Grobelny avidal
  9. H.affinis w bazie BioMap
H affinis

Łódź – Las Łagiewnicki 05.06.2016

Harpalus

Las Łagiewnicki 05.06.2016

H.affinis

Las Łagiewnicki 05.06.2016 Fotka z użyciem lampy


Rodzaj Harpalus - Dzier


avidal

Leave a Reply