Carabidae – Biegaczowate
Głowa, przedplecze i częściowo owłosione pokrywy są czarne. Boczne krawędzie przedplecza zaokraglone, zwężają się w tylnej części. Oczy nagie. Czułki i nogi ciemnożółte do czerwonobrązowych. Należy do podrodzaju Pseudoophonus.
- Liczebność. Bardzo pospolity i liczny
- Biotop. Suche łąki i pola uprawne; chętnie gleby gliniaste, choć liczny także na glebach piaszczystych
- Wymiary. Długość ciała 10-16.7 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Szczyt aktywności w lipcu i sierpniu
- Lokalizacja. Niemcy, Polska – łódzkie, lubuskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nasiona różnych roślin (ulubionym przysmakiem są nasiona mniszka), w tym traw i zbóż, oraz owady i ich larwy – chętnie muchówki z rodzaju Drosophila i mszyce. Także małe ślimaki
- Podobne. Inne gatunki o żółtych nogach i czułkach, np. Harpalus rubripes (nagie pokrywy), czy Harpalus griseus. Ich rozróżnienie jest bardzo trudne, warto zwrócić się do specjalisty
- Uwagi. Oznaczenie osobników z Polski Rafał Celadyn
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marek R.Swadzba Lucyna Bugiera avidal
- H.rufipes w bazie BioMap
Włoski na pokrywach skrzydłowych nie są jego cechą diagnostyczną? Chrząszcze interesują mnie mniej niż żądłówki, ale Carabidae z jakiegoś powodu zawsze mi się podobały. Fajnie by było gdybyś znalazł Pterostichus pilosus, mi jak dotąd się to nie udało. Wiem o nim tylko tyle, że ma do 14 mm dł., jest bardzo ładny i łatwy w identyfikacji. Zdecydowanie wyróżnia się wśród Pterostichusów.
Tak, kojarzę cechę z włoskami. Wymaga opatrzenia i dobrych zdjęć.
P. pilosus widywałem kilkukrotnie w Bieszczadach, ale zawsze złowionego przez kogoś innego. Sam jakoś nie miałem szczęścia. Także zwróciłem uwagę na jego nieprzeciętną urodę.