Dorytomus taeniatus – Wierciotek baziowiec

Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek w części podstawnej prawie prosty, relatywnie lekko zakrzywiony do dołu. Przedni brzeg przedplecza i marmurkowany ornament pokryw od żółtobrązowego po czerwonobrązowy. Nogi często intensywnie ciemne. Czułki poza buławką brunatne. Czułki stosunkowo krótkie. Drugi człon zaledwie 1,5 razy tak długi jak szeroki i krótszy niż dwa kolejne człony razem wzięte; człon 3 nieco dłuższy niż 4.

Warszawa – Ursynów 25.02.2014 Fot. Marek W. Kozłowski

Warszawa – Ursynów 30.03.2016 Fot. Marek W. Kozłowski

  1. Status. Pospolity
  2. Siedlisko. Wilgotne łąki, doliny rzeczne, parki – wszędzie tam, gdzie rosną wierzby
  3. Wymiary. Długość ciała 3-4.5 mm
  4. Aktywność. Bodaj najwcześniej aktywizujący się przedwiośniem  przedstawiciel rodzaju, widywany na młodych baziach wierzb już pod koniec lutego. Rozwój larw wewnątrz kotków przez całą wiosnę. Dojrzałe larwy wydobywają się z opadłych bazi i przepoczwarczają się w glebie. Dorosłe nowego pokolenia od połowy maja – żerują na dolnej stronie liści do końca lipca. Prawdopodobnie w okres rozrodczy wchodzi jeszcze przed zimowaniem i część jaj składa przed zimą.  Zimują jaja i być może młode larwy w pakach oraz imagines w glebie, detrytusie, w szczelinach kory na pniach i w martwym drewnie
  5. Lokalizacja. Mazowieckie
  6. Pokarm. Związany z rozmaitymi wierzbami. Rzadko widywany na topolach. Larwy drążą w kanał w trzpieniach bazi powodując ich zgrubienia
  7. Podobne. Bardzo podobny jest zmienny w ubarwieniu i związany wyłącznie z topolami D.dejeani. Przy bliższym oglądzie można jednak wychwycić różnice w kształcie  ryjka (u D.dejeani dłuższy i zagięty na całej długości) oraz proporcji członów czułków (u D.dejeani człony bardziej wydłużone)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek W.Kozłowski
  9. D. teaniatus w bazie BioMap

Marek W.Kozłowski

Leave a Reply