Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek szeroki, masywny, w części wierzchołkowej zagięty do dołu. Przedplecze nierównomiernie punktowane; gęściej na bokach w części środkowej. Przedplecze jasnopopielato lub jasnożółto-szaro opylone z dwoma ciemnymi pasami bocznymi i z jasną smugą centralną – ponieważ przedplecze często ulega wytarciu typowy dla gatunku deseń może zanikać. Pokrywy u niewytartych osobników równie jasne, jak przedplecze.
Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan
Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan
Niemcy – Thüringen – maj 2019 Modelowy, świeży osobnik o wciąż niewytartym deseniu Fot. Benjamin Fabjan
Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan
- Status. Skrajnie rzadki, obserwowany tylko wyjątkowo EN
- Siedlisko. W Polsce niemal wyłącznie murawy kserotermiczne. Na południu Europy zasiedla również łąki, ugory, przydroża, pastwiska, wrzosowiska. Preferuje tereny suche
- Wymiary. Długość ciała 7-14 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Niemcy. W Polsce bardzo okazjonalnie na południu kraju, w tym na Ponidziu
- Pokarm. Larwy żerują w korzeniach roślin zielnych z rodziny astrowatych – wymienia się kosmaczki, mlecze, mniszki i chabry
- Podobne. Typowo ubarwione, niewytarte osobniki nietrudne do rozpoznania – mimo to można je pomylić z niektórymi innymi gatunkami z plemienia Cleonini, w tym z równie jasno ubarwionym i zasiedlającym suche miejsca (głównie piaszczyste) Bothynoderes affinis. Różni się on m.in. deseniem na przedpleczu i bardziej kontrastowym, marmurkowym rysunkiem na pokrywach
- Uwagi. Autor obserwacji – Benjamin Fabian
- P.cinereus w bazie BioMap