Pseudocleonus cinereus – Cudzich popielaty

Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek szeroki, masywny, w części wierzchołkowej zagięty do dołu. Przedplecze nierównomiernie punktowane; gęściej na bokach w części środkowej. Przedplecze jasnopopielato lub jasnożółto-szaro opylone z dwoma ciemnymi pasami bocznymi i z jasną smugą centralną – ponieważ przedplecze często ulega wytarciu typowy dla gatunku deseń może zanikać. Pokrywy u niewytartych osobników równie jasne, jak przedplecze.

Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan

Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan

Niemcy – Thüringen – maj 2019 Modelowy, świeży osobnik o wciąż niewytartym deseniu Fot. Benjamin Fabjan

Niemcy – Thüringen – kwiecień 2022 Fot. Benjamin Fabjan

  1. Status. Skrajnie rzadki, obserwowany tylko wyjątkowo EN
  2. Siedlisko. W Polsce niemal wyłącznie murawy kserotermiczne. Na południu Europy zasiedla również łąki, ugory, przydroża, pastwiska, wrzosowiska. Preferuje tereny suche
  3. Wymiary. Długość ciała 7-14 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik
  5. Lokalizacja. Niemcy. W Polsce bardzo okazjonalnie na południu kraju, w tym na Ponidziu
  6. Pokarm. Larwy żerują w korzeniach roślin zielnych z rodziny astrowatych – wymienia się kosmaczki, mlecze, mniszki i chabry
  7. Podobne. Typowo ubarwione, niewytarte osobniki nietrudne do rozpoznania – mimo to można je pomylić z niektórymi innymi gatunkami z plemienia Cleonini, w tym z równie jasno ubarwionym i zasiedlającym suche miejsca (głównie piaszczyste) Bothynoderes affinis. Różni się on m.in. deseniem na przedpleczu i bardziej kontrastowym, marmurkowym rysunkiem na pokrywach
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Benjamin Fabian
  9. P.cinereus w bazie BioMap

avidal

Leave a Reply