Dryops spp. – Dzierożnice

Dryopidae
Ciało owalne, silnie, choć dość krótko owłosione. Przedplecze z wyraźnymi, podłużnymi bruzdami bocznymi. Przednie kąty przedplecza wyprofilowane w mniej lub bardziej ostre, krótkie wyrostki. Stopy wyposażone w długie pazurki. Czułki 8-10 segmentowe, bardzo krótkie; człony wierzchołkowe maczugowato zgrubiałe. Poszczególne gatunki na ogół niemożliwe do rozróżnienia na fotografiach terenowych – do cech diagnostycznych zaliczają się m.in: proporcje przedplecza, punktowanie pokryw, stopień owłosienia ciała, liczba członów czułków, długość stóp.

Rezerwat Sine Wiry 29.07.2020 Osobnik znaleziony na kamienistym brzegu Wetlinki. Preferowane siedlisko sugeruje Dryops striatopunctatus

  1. Status. Niektóre gatunki pospolite (D.auriculatus), inne rzadkie, a nawet bardzo rzadkie (D.striatellus, D.similiaris) – wszystkie rzadko obserwowane
  2. Siedlisko. Pobrzeża zbiorników wodnych, w tym kamieniste brzegi rzek, oraz torfowiska, łąki zalewowe i mokradła
  3. Wymiary. Przeciętnie 3-4.5 mm. Larwy dorastają do 10 mm
  4. Aktywność. Wiosna – jesień
  5. Lokalizacja. Bieszczady
  6. Pokarm. Imagines fitofagiczne. Larwy są semizoofagami, oprócz pobierania pożywienia roślinnego (głównie butwiejące, zanurzone w wodzie drewno) polują na drobne bezkręgowce lądowe, rzadziej wodne
  7. Podobne. Dzięki obfitemu owłosieniu ciała, długim pazurkom i rozszerzonym członom czułków, a także preferowanym biotopom rodzaj nietrudny do rozpoznania. U podobnego, lecz większego (do 5.5 mm) Pomatinus substriatus brak bruzd na bokach przedplecza
  8. Uwagi. Identyfikacja petrel
  9. Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
  10. Gatunki wykazane z Polski:
  • Dryops anglicanus
  • Dryops auriculatus
  • Dryops similaris
  • Dryops luturentus
  • Dryops striatellus
  • Dryops ernesti
  • Dryops striatopunctatus
  • Dryops griseus
  • Dryops viennensis
  • Dryops nitidulus
  • Dryops luridus

avidal

Leave a Reply