Melandryidae – Śniadkowate
Ciało o charakterystycznym dla rodzaju i wielu innych reprezentantów rodziny owalnym, łódeczkowatym kształcie – przód głowy i wierzchołki pokryw wyraźnie zwężone. Głowa słabo widoczna przy widoku od góry; czoło relatywnie wąskie. Przedplecze brunatnoczarne; jego szerokość niemal dwukrotnie większa od długości. Pokrywy pozbawione barwnego desenia, żółtobrązowe lub rdzawobrązowe do brunatnoczarnych, często z zauważalnym gradientem. Na tylnych goleniach długie i masywne ostrogi apikalne (po dwie przy wierzchołku goleni) – istotna cecha diagnostyczna rodzaju. Czułki zwieńczone 3-członową buławką.

Austria – Leibnitz 12.06.2020 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Pospolity, jednak nieczęsto obserwowany
2. Biotop. Wilgotne lasy i ich skraje, zadrzewienia nadrzeczne, olsy. Przebywa pod korą martwych, leżących i stojących drzew (zwłaszcza olch) lub na grzybach nadrzewnych
3. Wymiary. Długość ciała 4-5 mm
4. Aktywność. Od wiosny do jesieni
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce na całym obszarze
6. Pokarm. Larwy mykofagiczne; żerują najchętniej w owocnikach błyskoporków z rodzaju Ononotus, zdarza się że masowo
7. Podobne. U Orchesia luteipalpis buławka czułków jest 4-członowa. Orchesia minor różni się zauważalnie szerszym, czołem. U gatunków z rodzaju Hallomenus brak ostróg apikalnych na goleniach
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
9. O.micans w bazie BioMap

avidal