Protaetia marmorata – Wepa marmurkowa

Scarabaeidae – Poświętnikowate
Młodszym synonimem jest Protaetia lugubris. Pokrywy błyszczące, brunatno-ciemnozielone lub czarno-ciemnozielone, rzadziej zielone, z jasnymi nieregularnymi plamkami. Boki przedplecza bez obrzeżenia przy przednich kątach.

Lublin – Las Dabrowa 08.06.2021 Fot. capricornus

Lublin – Las Dabrowa 08.06.2021 Fot. capricornus

P.marmorata

Rezerwat Łęgi Słubickie 11.05.2016 Fot. Marek Adamski

20.09.2010 Fot. Ryszard Orzechowski

20.09.2010 Fot. Ryszard Orzechowski

  1. Status. Pospolita, lecz rzadko obserwowana, ponieważ lata zwykle wysoko w koronach drzew. Występuje w całym kraju
  2. Siedlisko. Lasy, parki z dziuplastymi drzewami
  3. Wymiary. Długość ciała 20-25 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – sierpień
  5. Lokalizacja. Lubuskie, kujawsko-pomorskie, lubelskie
  6. Pokarm. Pyłek, soki wyciekające z ran na pniach drzew. Larwy ksylofagiczne; okazjonalnie pożerają larwy innych owadów ksylofagicznych
  7. Podobne. Inne, szeroko rozumiane kruszczyce są zwykle jaśniejsze, a ich boki przedplecza obrzeżone są na całej długości
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – capricornus Marek W.Kozłowski Marek Adamski Ryszard Orzechowski
  9. P.marmorata w bazie BioMap

Efekty hodowli larwy pozyskanej w kwietniu ze ściętej topoli czarnej w Inowrocławiu

Warszawa 10.06.2016 Poczwarka w kokolicie Fot. Marek W.Kozłowski

Warszawa 10.06.2016 Niewybarwione imago Fot. Marek W.Kozłowski

Warszawa 10.06.2016 Chrząszcz po wyjściu z kokolitu na odchodach larwy Fot. Marek W.Kozłowski

Warszawa 10.06.2016 Chrząszcz po wyjściu z kokolitu na odchodach larwy – spod ciała Fot. Marek W.Kozłowski


avidal

Leave a Reply