Staphylinidae – Kusakowate
Głowa czarna. Średnica oka nie dłuższa od skroni. Przedplecze ciemnobrązowe do czarnego, w zarysie niemal kwadratowe z ewidentnie zaokrąglonymi przednimi kątami. Pokrywy brązowe, wyraźnie dłuższe od przedplecza. Odwłok czarny, w chwili zagrożenia unoszony ku górze. Ubarwienie nóg zmienne, choć na ogół uda ciemniejsze od goleni. Ostatni, 10-ty człon czułków wydłużony, cylindryczny – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Potrafi latać.

Toskania – Prato 05.02.2021 ♀ Fot. Marco Huang

1. Liczebność. Rzadki, obserwowany sporadycznie
2. Biotop. Torfowiska, mokradła, podmokłe łąki, pobrzeża wód, wilgotne lasy. Chętnie zalatuje na kwitnące krzewy
3. Wymiary. Długość ciała 2.5-3 mm
4. Aktywność. Od wiosny do jesieni. Apogeum pojawu przypada na maj i czerwiec. Zimuje imago we mchu lub w ściółce
5. Lokalizacja. Włochy. W Polsce na nielicznych, rozproszonych stanowiskach – m.in. w Puszczy Białowieskiej, na Dolnym Śląsku i w Górach Świętokrzyskich
6. Pokarm. ? Biologia słabo poznana
7. Podobne. U Callicerus rigidicornis człon wierzchołkowy czułków jest relatywnie krótszy, a przedplecze ma odmienny kształt (boki bardziej równomiernie zaokrąglone)
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marco Huang
9. C.obscurus w bazie BioMap

avidal