Dinothenarus fossor – Słońcolubek złotowłos

Staphylinidae – Kusakowate
Dawniej pod nazwą Parabemus fossor. Głowa i przedplecze ciemnoczerwonobrązowe z czarnymi wstawkami przy krawędziach. Przednia krawędź przedplecza prosta, górne kąty przedplecza także proste. Tarczka czarna. Pokrywy czerwonożółte, rozjaśniające się ku tyłowi. Odwłok czarny, zwykle ze złocistymi włoskami tworzącymi plamki na środku tergitów. Uda czarne, golenie jasnobrązowopomarańczowe.

Młoszowa 07.03.2010 Fot. Rafał Celadyn

Młoszowa 07.03.2010 Fot. Rafał Celadyn

Młoszowa 07.03.2010 Fot. Rafał Celadyn

Młoszowa 07.03.2010 Fot. Rafał Celadyn

  1. Liczebność. Bardzo rzadki
  2. Biotop. Lasy, zwłaszcza iglaste, wrzosowiska i inne suche tereny; chętnie przebywa w ściółce, pod kamieniami, pod korą, pod mchem…
  3. Wymiary. Długość ciała 12-20 mm
  4. Aktywność. Od wiosny do jesieni, z ewentualną przerwą w czerwcu. Zimuje imago
  5. Lokalizacja. Małopolska. W okolicach Łodzi znajdowany min. koło Spały
  6. Pokarm. Bezkręgowce (zwłaszcza larwy owadów), grzyby, padlina
  7. Podobne. Gatunki z rodzajów Platydracus i Staphylinus różnią się w zależności od gatunku barwą tarczki, pokryw, czy wielkością i położeniem złotych plamek na odwłoku
  8. Uwagi. Tego pięknego kusaka odnalazł Rafał Celadyn
  9. D.fossor w bazie BioMap

avidal

Leave a Reply