Staphylinidae – Kusakowate
Głowa czarna. Przedplecze czarne, bez złocistego obrzeżenia przy podstawie. Pokrywy skrócone, czerwone. Tarczka żółto owłosiona. Na tergitach plamki ze złotych włosków. Nogi i nasadowe człony czułków czerwone.
Łódź – BRUS 11.06.2019
Las żeromiński 19.05.2014
Ceteń 23.04.2015 Kolejny osobnik, który nie chciał pozować
- Status. Pospolity i liczny w całym kraju
- Siedlisko. Lasy, łąki, ogrody; przebywa zwykle w ściółce lub pod kamieniami
- Wymiary. Długość ciała 14-18 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Łódzkie, zachodniopomorskie
- Pokarm. Drapieżny (chętnie poluje na ślimaki nagie, larwy owadów, wije)
- Podobne. Platydracus stercorarius i Platydracus latebricola nie mają żółto owłosionej tarczki a kształt ich głowy jest odmienny. U Staphylinus caesareus i Staphylinus dimidiaticornis tylne krawędzie przedplecza pokryte są w mniejszym lub większym stopniu złocistymi włoskami. Podobny jest też rzadki Dinothenarus fossor
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Augustyna avidal
- S.erythropterus w bazie BioMap
Będzino 10.04.2020 Osobnik żerujący na martwej ryjówce Fot. Augustyna
„Scutellum żółte” – u wszystkich naszych gatunków Staphylinus tarczka jest czarna. Żółte są włoski na niej. Najłatwiejsza do zauważenia różnica pomiędzy Staphylinus i Platydracus to kształt głowy, a nie kolor tarczki. „Scutellum” to termin niejednoznaczny, może odnosić się do mesoscutellum lub ukrytego pod pokrywami metascutellum. Polska „tarczka” w przypadku chrząszczy praktycznie zawsze odnosi się do mesoscutellum, więc jest mniej problematyczna.
Ponownie dziękują za kolejne, cenne, merytoryczne sprostowanie błędnego opisu. Oczywiście zastosuje się do Twoich uwag.