Rugilus erichsoni – Bystrzyk detrytusowiec

Staphylinidae – Kusakowate
Głowa czarna, bardzo gęsto punktowana; tył głowy prosty lub lekko wklęsły. Oczy relatywnie duże – ich średnica co najmniej tak duża, jak skronie. Przedplecze czarne, wrzecionowate. Pokrywy drobno punktowane, skrócone, nieco węższe od głowy, rozjaśnione wzdłuż zewnętrznej krawędzi (a zwłaszcza w tylnych kątach). Czarny odwłok doskonale widoczny dzięki zredukowanym pokrywom skrzydłowym. Nogi i czułki czerwonobrązowe; kolana nieprzyciemnione.

Austria 30.04.2021 Fot. gernotkunz

  1. Liczebność. Nierzadki
  2. Biotop. Wilgotne lasy, mokradła, podmokłe łąki, brzegi zbiorników wodnych. Przebywa zwykle w ściółce i wśród butwiejącej roślinności
  3. Wymiary. Długość ciała 4-5.5 mm
  4. Aktywność. Od wiosny do jesieni
  5. Lokalizacja. Austria. W Polsce na całym obszarze
  6. Pokarm. ?
  7. Podobne. U Rugilus rufipes i Rugilus subtilis oczy są mniejsze od skroni, a tył głowy odpowiednio prosty i wypukły. Rugilus similis i Rugilus geniculatus można odróżnić po silniejszym punktowaniu pokryw i mniej rozległym rozjaśnieniu ich zewnętrznych krawędzi (rozjaśnienie ograniczone do tylnych kątów, nie rozciąga się wzdłuż całej zewnętrznej krawędzi). U Rugilus orbiculatus pokrywy są tak samo szerokie, jak głowa
  8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
  9. R.erichsoni w bazie BioMap

Rodzaj Rugilus - Bystrzyk


avidal

Leave a Reply