Staphylinidae – Kusakowate
T.chrysomelinus znany też jako skorogonek stonkowaty. Głowa czarna. Przedplecze żółtoczerwone. Pokrywy silnie skrócone, żółtoczerwone, w części nasadowej zaczernione. Odwłok zwężający się ku tyłowi, czarny z pomarańczowymi tylnymi krawędziami tergitów. Boki pokryw z relatywnie długimi szczecinkami (dłuższymi od średnicy środkowej goleni). Dwa bliźniacze gatunki nieodróżnialne na fotografiach terenowych.
Łódzki Ogród Botaniczny 10.05.2016
- Liczebność. Pospolite
- Biotop. Lasy, zarośla, parki, ogrody, tereny otwarte; przebywają w ściółce, w butwiejącym materiale roślinnym, w kępach mchów, w kompostownikach…
- Wymiary. Długość ciała 3-3.8 mm
- Aktywność. Wczesna fenologiczna wiosna – jesień
- Lokalizacja. Łódzkie. Występują w całym kraju
- Pokarm. Drobne bezkręgowce i ich stadia preimaginalne; chętnie skoczogonki. Larwy drapieżne
- Podobne. Tachyporus abdominalis różni się żółtoczerwoną głową. U bardziej podobnego Tachyporus solutus szczecinki na bokach pokryw są krótsze od średnicy środkowej goleni
- Uwagi. Korekta opisu Paweł Jałoszyński – dziękuję
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- T.chrysomelinus w bazie BioMap
- T.dispar w bazie BioMap
Rodzaj Tachyporus - Skorogonek
Tachyporus chrysomelinus i Tachyporus dispar zewnętrznie różnią się wyłącznie liczbą szczecinek na tylnej krawędzi pokryw i nawet z okazem w ręku czasem trudno to zobaczyć. Nie sposób ocenić tej cechy na zdjęciu, w związku z tym ten osobnik jest nieoznaczalny (chyba, że został odłowiony i oznaczony). Ten drugi gatunek wcale nie jest taki rzadki. Tachyporus abdominalis ma żółtoczerwoną głowę, więc raczej trudno go uznać za podobnego do gatunków z czarną głową.
Ok, przeredaguje opis zgodnie z podpowiedziami. Dziękuję serdecznie.