Anthomyiidae – Śmietkowate
Oczy samicy rozdzielone szerokim czołem, u samca oczy niemal stykają się ze sobą. Na szczycie głowy samicy ciemnoszary, szeroki pas, który w części czołowej staje się intensywnie żółto-pomarańczowy. Scutum szare z ciemniejszą od tła smugą centralną i zwykle z przyciemnionymi pasami bocznymi. Przed nasadą scutellum obecna para dobrze widocznych szczecinek ac (acrostichal). Scutellum szare z dwiema parami długich szczecinek – po jednej szczecince w przednich kątach scutellum oraz dwie krzyżujące się szczecinki wierzchołkowe. Odwłok szary, silnie oszczecony. Nogi czarne – na tylnej powierzchni środkowej goleni para długich szczecinek apikalnych – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Czułki czarne; wici czułków nagie. Skrzydła przeźroczyste; żyłki poprzeczne nieprzyciemnione. Krawędź kostalna skrzydła pokryta krótkimi szczecinkami.
Lubin 2022 ♀ Fot. Meadowlark
- Liczebność. Pospolita
- Biotop. Skraje lasów, parki, ogrody, zarośla, polany, łąki, przydroża, tereny ruderalne, pola uprawne, plantacje kalafiorów i brukselki
- Wymiary. Długość ciała 4.5-5.5 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień
- Lokalizacja. Dolnośląskie, małopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek – chętnie odwiedza kwiaty wrotycza. Larwy są fitofagiczne – rozwijają sią w łodygach i w ogonkach liściowych, a nieco rzadziej w blaszkach liściowych rozmaitych roślin; chętnie zasiedlają czarny bez. Żerują również w główkach brukselki i kalafiora
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodziny
- Uwagi. Autorka obserwacji – Meadowlark