Conopidae – Wyślepkowate
Trąbka (proboscis) długa, skierowana do przodu. Twarz żółta. Czoło czarne lub czerwonobrązowe. Guzy barkowe żółte, wypukłe. Scutum czarne. Scutellum czarne. Odwłok samicy smuklejszy, niż u większości innych gatunków z rodzaju. Tergity żółtoczarne z przewaga barwy czarnej. Tergity u samca z przewaga barwy żółtej. Teka czarna, stosunkowo mała. Nogi żółte z czarnymi plamami na zewnętrznej powierzchnii ud; plamy te są najbardziej rozległe na tylnych udach.
Hiszpania – Granada 17.10.2018 ♂ Fot. Simon Oliver
Hiszpania – Granada 08.10.2016 ♂ Fot. Simon Oliver
- Występowanie. W Polsce rzadki, sporadycznie obserwowany
- Biotop. Rozmaite tereny otwarte, zwłaszcza ukwiecone
- Wymiary. Długość ciała 10-14 mm
- Aktywność. Lipiec – wrzesień/październik
- Lokalizacja. Hiszpania
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy rozwijają się w odwłokach swoich żywicieli – głównie trzmieli. Wysysają płyny ustrojowe i przepoczwarczają się wewnątrz organizmu gospodarza, który zawsze umiera
- Podobne. Najbardziej podobny Conops vetullinus w Polsce nie występuje (tergity samicy niemal w całości żółte). Inne wyślepki można odróżnić po detalach ubarwienia, zwłaszcza nóg. Samica dość charakterystyczna ze względu na smukły odwłok. Wigorniki z rodzaju Leopoldius wykształciły wyraźnie krótsze proboscis. Podobnie Abrachyglossum capitatum
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver
Hiszpania – Granada 03.10.2014 Fot. Simon Oliver