Clinocera stagnalis

Empididae – Wójkowate
Ciało smukłe, brązowawo-szare. Oczy u obu płci rozdzielone czołem. Twarz srebrzyście opylona, naga. Na potylicy widoczne sztywne szczecinki. Szczecinka barkowa (humeral bristle) obecna. Proboscis (trąbka) krótkie. Tułów lekko wyniesiony; na scutum dwie ciemniejsze od tła, podłużne smugi centralne. Nogi jednolicie ubarwione, tylko kolana mniej lub bardziej intensywnie czerwonobrązowe; nasadowa część przedniego uda bez długich szczecin – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste z przyciemnionymi żyłkami poprzecznymi; żyłka R4+5 rozwidlona.

C stagnalis

Dania – Billund 07.10.2019 Fot. Maksymilian Syratt

C.stagnalis

Dania – Billund 07.10.2019 Fot. Maksymilian Syratt

Clinocera

Dania – Billund 07.10.2019 Fot. Maksymilian Syratt

  1. Status. Najpospolitszy gatunek z liczącego 6 krajowych gatunków rodzaju; mimo to nieczęsto obserwowany, lokalny
  2. Siedlisko. Brzegi zbiorników wodnych, zwłaszcza rzek i strumieni
  3. Wymiary. Długość ciała około 3-4 mm
  4. Aktywność. Kwiecień/maj – październik/listopad; przy sprzyjających warunkach imagines aktywne także zimą
  5. Lokalizacja. Dania. W Polsce na rozproszonych stanowiskach
  6. Pokarm. Drobne owady i nektar. Larwy drapieżne, rozwijają się w wodzie
  7. Podobne. U Clinocera nigra skrzydła są zupełnie przezroczyste i brak szczecinki barkowej. U pozostałych gatunków przy nasadzie przedniego uda widoczne są 2, lub 3 długie szczeciny, a przyciemnienie skrzydeł jest wyraźniejsze
  8. Uwagi. Autor obserwacji i identyfikacji – Maks Syratt

avidal

Leave a Reply