Megamerinidae
Niewielka muchówka o czarnym tułowiu i czarnym, wydłużonym, zwężonym w części nasadowej odwłoku; krawędzie tergitów rozjaśnione. Nogi żółtobrązowe; tylne uda lekko, lecz wyraźnie rozszerzone, z dwoma rzędami krótkich szczecinek na wewnętrznej krawędzi. Pokładełko u samic krótkie, słabo widoczne. Czułki żółtobrązowe. Skrzydła długie i wąskie.
- Liczebność. Rzadka DD
- Biotop. Lasy z dużą ilością martwego drewna
- Wymiary. Długość ciała 6-8.5 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Lubelskie, łódzkie, lubuskie. Na terenie Wyżyny Łódzkiej bardzo rzadka
- Pokarm. Pyłek. Larwy są drapieżne, polują na larwy owadów ksylofagicznych
- Podobne. Z racji stylikowanego odwłoka i smukłej budowy ciała może być mylony z gąsienicznikami z rodziny Ichneumonidae
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal
- Więcej o gatunku