Geomyza martineki

Opomyzidae – Niżnicowate
Głowa, tułów, scutellum i nogi żółtopomarańczowe. Odwłok zwykle czarny z pomarańczową częścią nasadową. Skrzydła stosunkowo szerokie, z czarną plamą wierzchołkową i zaczernionymi żyłkami poprzecznymi.

Austria 03.08.2020 Fot. Michael Knapp

Austria 03.06.2020 Fot. Michael Knapp

  1. Liczebność. Trudna do oszacowania – zapewne nieliczna
  2. Biotop. Zarośla, polany, skraje lasów, łąki, murawy
  3. Wymiary. Długość ciała 3-5 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik
  5. Lokalizacja. Austria
  6. Pokarm. Pokarm płynny. Larwy żerują na trawach
  7. Podobne. U bardzo podobnych Geomyza balachowskyi i Geomyza hackamni skrzydła są nieco węższe, a czarna plama wierzchołkowa bardziej rozległa – jednak tylko analiza budowy 8 sternitu daje pewność oznaczenia
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Michael Knapp

avidal

Leave a Reply