Opomyzidae – Niżnicowate
Tułów żółty do brunatnego, z 4 podłużnymi, ciemnymi pasami na scutum, z których 2 środkowe zlewają się klinowato tworząc trójkąt. Odwłok zwykle ciemnoszary do czarnego. Skrzydła przydymione, zaczernione wzdłuż żyłki kostalnej, ciemno plamkowane.
Łódź – Widzew 04.06.2014
Łódź – Widzew 04.06.2014
Łódź – Widzew 04.06.2014
Łódź – Widzew 04.06.2014
- Liczebność. Pospolita
- Biotop. Łąki, polany, ugory, przydroża, parki, ogrody, zarośla, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 3.5-4.o mm
- Aktywność. Maj – październik
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy rozwijają się w łodygach traw
- Podobne. Opomyza petrei ma jaśniejszy, żółty odwłok. Opomyza florum nie ma ciemnego obrzeżenia na skrzydłach, ani wyraźnych pasów na scutum