Rhagionidae – Kobyliczkowate
Oczy samicy rozdzielone szerokim czołem. Oczy samca rozdzielone bardzo wąskim czołem. Skrzydła przezroczyste, miejscowo silnie przyciemnione, żyłki czarno obrzeżone. Tułów szary, z ciemniejszymi od tła podłużnymi smugami. Scutellum szare, niekiedy z żółtym wierzchołkiem – zwłaszcza u samicy. Odwłok żółty z rozległymi, czarnymi plamami na tergitach – u samca dwa ostatnie tergity często wręcz całkowicie czarne. Nogi w znacznej mierze żółte; stopy ciemne. Skrzydła bez plam, jedynie ze słabo przyciemnionymi żyłkami poprzecznymi; w tym żyłka poprzeczna przy rozwidleniu R4+5 także stosunkowo słabo przyciemniona. Pterostigma ciemna – za pterostigmą, wzdłuż krawędzi skrzydła widoczne wąskie, ale nieprzerwane przyciemnienie dochodzące aż do wierzchołka skrzydła – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Wierzchołek skrzydła na ogół bez wyraźnego zaciemnienia.
- Liczebność. Lokalna, miejscami liczna
- Biotop. Podmokłe łąki, zarośla, młaki, skraje lasów
- Wymiary. Długość ciała 7-12 mm
- Aktywność. Maj – czerwiec; pojedyncze osobniki aż do sierpnia
- Lokalizacja. Śląskie, małopolskie
- Pokarm. Owady i nektar. Larwy nieznane, zapewne drapieżne
- Podobne. Pozostałe kobyliczki różniące się przede wszystkim brakiem wąskiego zaciemnienia za pterostigmą, wzdłuż przedniej krawędzi skrzydła – i tak np. u gatunków z grupy gatunkowej Rhagio scolopaceus pterostigma nie jest połączona przyciemnieniem kostalnym z zaciemnionym wierzchołkiem skrzydła
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Aleksander Dorda Karol Wałach