Sciomyzidae – Smętkowate
Oczy karminowo-czerwone z brzoskwiniowo-żółtą smuga przez środek. Między oczami charakterystyczny wzór brązowej korony z żółtą podstawą. Na szarym scutum wąskie, czarne, pionowe smugi. Tergity biało-szare z wyraźnymi, szerokimi czarnobrązowymi przepaskami na przednich krawędziach. Przednie uda masywne, czarne; dwie uda środkowe i tylne żółte z czarnymi obrączkami u nasady i przy wierzchołku. Na spodzie przednich stóp kępka rudo-złotych włosków. Skrzydła przyciemnione, bez wyraźnego desenia.

Łódź – Las Łagiewnicki 05.06.2016 ♂ próbował mnie przegonić unosząc nogi i pokazując spodnią stronę stóp
- Status. Rzadko obserwowana, nieliczna
- Siedlisko. Lasy z gospodarką ekstensywną; nie jest związana z brzegami wód, jak inne smętki. Terytorialne samce patrolują swój rewir, czyli powalone, chętnie omszałe drzewo, na którym odbywają zaloty, kopulują i polują i którego agresywnie bronią przed intruzami, także większymi od siebie
- Wymiary. Długość ciała 3.6-5.3 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. W odróżnieniu od większości innych smętek larwy nie są endoparazytoidami ślimaków wodnych, lecz lądowych; samica składa jaja do mchu porastającego leżące pnie
- Podobne. Niektóre inne gatunki z rodziny, zwłaszcza mniejsza Pherbellia nana (2-3.5 mm). Jednak zwykle przebywają one w biotopach bezpośrednio sąsiadujących ze zbiornikami wodnymi
- Uwagi. Samce toczą efektowne walki piesze, podczas których zastraszają przeciwnika gwałtownie ukazując mu rudozłote kępki włosków na spodzie stóp; takie zachowanie stanowi ewenement u muchówek – podobne zwyczaje przejawiają chyba tylko przedstawiciele rodziny Clusiidae. Przeganiają także wszystkie inne owady z jednym wyjątkiem – poza samcami z rodzaju Clusiodes, które również są terytorialne i zasiedlają często te same kłody. Samce obu gatunków – tak wojownicze w stosunku do obcych – wykazują zadziwiającą tolerancję względem siebie nawzajem
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Lasu Łagiewnickiego Paul Beuk
- Uwagi 3. Autor obserwacji – avidal
Niesamowite że muchy maja tak złożone zachowania.Prawie jak ptaki.W życiu bym sie tego po nich nie spodziewał.Tak jak piszesz dziwne że toleruja samce z rodzaju Clusiodes.Dziwaczne że akurat im odpuszczaja.
Jedną z przyczyn jest inna strategia rozrodcza. Samice Clusiodes skłądają jaja w drewno, a nie w mech. Nie konkuruja więc ze sobą o miejsce dla rozwoju larw.
ok ale piszesz że przeganiaja wszystkie inne owady więc nie o to chodzi.Inne pewnie w ogóle nie chcą składać jaj a są przeganiane.
Moze dlatego, ze to goście z dolotu, a nie stali rezydenci.