Stratiomyidae – Zmrużkowate
Samica: głowa czarna. Powyżej nasady czułków znajdują się dwie trójkątne jasne plamy. Na bokach tułowia dobrze wykształcone jasne pasy. Odwłok czarny, błyszczący; na tergitach 2-4, a czasem i 5 trójkątne żółtobiałe plamy; tylne krawędzie tergitów 4 i 5 z cienkimi żółtobiałymi przepaskami. Samiec: oczy połączone. Tułów czarny, boki tułowia jasno owłosione. Tergity 3-4 – a w mniejszym stopniu tergit 2 – przynajmniej częściowo białe, przy czym na tergicie 3 zawsze czarna plamka po środku. Skrzydła przezroczyste, bez plam i pterostigmy.
- Liczebność. Bardzo rzadki, znany z północy kraju VU Gatunek nowy dla Wyżyny Łódzkiej
- Biotop. Gatunek wybitnie słonolubny, w związku z czym najliczniejszy w pobliżu wybrzeży morskich; odwiedza kwiaty
- Wymiary. Długość ciała 5-6.5 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie – Słone Łąki w Pełczyskach (obszar objęty programem Natura 2000), oraz kujawsko-pomorskie – słonawisko w Ciechocinku, które można nazwać mekką polskich bałamutków
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy żywią się głównie glonami, rozwijają się w wodach zasolonych
- Podobne. U samicy Nemotelus pantherinus brak jasnych plam na czole powyżej nasady czułków, a u obu płci jasne obrzeżenie boków tułowia jest węższe. Samice Nemotelus brevirostris różnią się kształtem plam odwłokowych (owalne), oraz wyraźnie cieńszymi jasnymi tylnymi krawędziami tergitów, a samce można odróżnić po rozdzielonych czołem oczach. U samicy Nemotelus uliginosus brak jasnych przepasek na tergitach 4 i 5 , a na 3 tergicie samców brak czarnej plamki
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Ryszard Orzechowski avidal

Pełczyska, Słone Łąki – a w zasadzie to, co z nich zostało po usilnych staraniach okolicznych mieszkańców