Oxycera meigenii – Przyrówka osowata

Stratiomyidae – Zmrużkowate
Głowa czarna. Oczy owłosione, u samców połączone, u samic rozdzielone szerokim czołem. Twarz żółta z szeroką, czarna pręgą twarzową o kształcie przypominającym skierowaną ku dołowi strzałkę. Czoło czarne, lśniące. Oczy z tyłu żółto podkreślone. Scutum czarne z żółtym rysunkiem – na środku śródplecza u samicy widoczne 2 pary trójkątnych rozdzielonych plam; u samca plamy te zwykle łączą się ze sobą tworząc dwa podłużne pasy. Żółte plamy obecne także na bokach tułowia i przy nasadach skrzydeł. Scutellum żółte z brunatnym wierzchołkiem i parą długich, silnie odstających, pomarańczowo-brązowych kolców. Odwłok czarny z żółtymi plamami i żółtym wierzchołkiem. Nogi żółte poza nasadami wszystkich ud i przednimi stopami. Czułki pomarańczowo-brązowe.

Chociszewo 17.07.2021 ♂ Fot. Lucyna Bugiera

  1. Status. Obserwowana bardzo rzadko. Wykazywana z Pomorza i Pojezierza Kujawskiego
  2. Siedlisko. Pobrzeża wód, mokradła, podmokłe łąki i polany
  3. Wymiary. Długość ciała 7-9 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – sierpień z apogeum pojawu w lipcu
  5. Lokalizacja. Lubuskie
  6. Pokarm. Pyłek i nektar, oraz spadź. Larwy żywią się szczątkami organicznymi; rozwijają się w mulistych, bardzo płytko zalanych wodą miejscach
  7. Podobne. Przede wszystkim Oxycera falleni, u której nogi są całkowicie żółte oraz Oxycera rara różniąca się rysunkiem na scutum i czarnymi wierzchołkami wszystkich stóp. Przy uważnej analizie nietrudna do rozpoznania
  8. Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera

avidal

Leave a Reply