Syrphidae – Bzygowate
Piękna mucha zwana z racji niepowtarzalnego ubarwienia „zieloną” w środowisku syrfidologów. Oczy samic rozdzielone szerokim, a samców bardzo wąskim czołem. Scutum z metalicznym połyskiem. Na oliwkowym odwłoku poprzeczne czarne i białe przepaski.
- Liczebność. Rzadka, a w centralnej Polsce krytycznie rzadka; lokalnie regularnie obserwowana i stosunkowo liczna VU VU
- Biotop. Lasy liściaste ze starodrzewiem, chętnie grądy
- Wymiary. Długość ciała 13-15 mm. Skrzydło 11-12.5 mm
- Aktywność. Maj – czerwiec
- Lokalizacja. Bieszczady. W najbliższych okolicach Łodzi raczej nie występuje. Pojedyncze osobniki obserwowane w Przedborskim PK, w okolicach Sulejowa i koło Moszczenicy (informacja ustna, bez okazu ani fotografii). Chętnie przyjmę info o ewentualnych odnalezionych stanowiskach
- Pokarm. Niezbyt chętnie, ale jednak odwiedza kwiaty maliny, jarzębiny, selerowatych i zapewne innych roślin. Zjada pyłek i nektar, zlizuje też spadź. Saprofagiczne larwy żerują w spróchniałych, przerośniętych grzybnią, powalonych pniach
- Podobne. Wyjątkowa i nie do pomylenia
- Uwagi. Samce strzegą miejsca, gdzie samica złożyła jaja. Przeganiają zapłodnione samice – w tym także innych gatunków (np. z rodzaju Brachypalpus), aby te nie złożyły jaj, z których wylęgnięte larwy stanowiłyby istotną konkurencję w procesie rozwojowym
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal