Syrphidae – Bzygowate
Ciało czarne. Uda oraz golenie wszystkich nóg są pomarańczowe. Oczy samicy rozdzielone czołem, oczy samca stykaja się ze sobą. Czułki brązowoczerwone.
Myczkowce 14.08.2018 ♀ Fot. Andrzej Kucharski
Zwierzyń 10.07.2017 ♀ Fot. Andrzej Kucharski
Sine Wiry 23.06.2015 ♂ Fot. Jacek Strojny
Uherce Mineralne 07.06.2018 ♂ Fot. Andrzej Kucharski
- Liczebność. Uznawany za jednego z najrzadszych bzygów Europy. Notowany z pojedynczych, izolowanych, górskich stanowisk w Rumunii, Grecji, Chorwacji i Słowacji. Z naszego kraju wykazany dopiero w 2011 roku przez Łukasza Mielczarka w Magurskim Parku Narodowym – było to także pierwsze stwierdzenie po północnej stronie Karpat. Mimo to – a raczej właśnie dlatego – nie umieszczony ani na Czerwonej Liście, ani w Czerwonej Księdze owadów Polski HIT INSEKTARIUM
- Biotop. Lasy liściaste z drewnem zanurzonym w strumieniach, a zwłaszcza ich nasłonecznione skraje. Gatunek górski. W przeciwieństwie do pozostałych gatunków z tego rodzaju zdecydowanie chętniej siada na kwiatach i na roślinach zielnych, niż na sągach drewna, czy na powalonych pniach
- Wymiary. ?
- Aktywność. Czerwiec – lipiec/sierpień
- Lokalizacja. Bieszczady. W czerwcu 2015 roku na 3 różnych stanowiskach złowiono w sumie 7 osobników obu płci (Bystre, Sine Wiry, okolice Zwierzynia). Wygląda na to, że w Bieszczadach gatunek ten jest liczniejszy, niż gdziekolwiek indziej w Europie – przypuszczenie potwierdzone w 2020 roku, kiedy to bez długich poszukiwań odnalazłem kolejne dwa osobniki
- Pokarm. Nektar, być może spadź. Ksylofagiczne larwy rozwijają się w wilgotnym drewnie
- Podobne. Chalcosyrphus valgus, Chalcosyrphus femoratus i Chalcosyrphus rufipes – wszystkie one mają czarne tylne golenie
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jacek Strojny Andrzej Kucharski avidal
Sine Wiry 23.06.2015 ♂ Fot. Jacek Strojny
Sine Wiry 29.07.2020 ♂
Sine Wiry 29.07.2020 ♂
Myczkowce 14.08.2018 ♀ Fot. Andrzej Kucharski