Syrphidae – Bzygowate
Twarz charakterystycznie wyciągnięta w dół; krawędź ust czarna. Tułów pokryty jaskrawo pomarańczowymi włoskami. Scutellum żółte. Tylna powierzchnia przednich ud samic z długimi, żółtymi włoskami – istotna cecha diagnostyczna gatunku.
- Liczebność. W górach nierzadka, gdzie indziej nie ma jej wcale
- Biotop. Skraje lasów, kwietne łąki, polany i przydroża
- Wymiary. Długość ciała 11-14 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień
- Lokalizacja. Bieszczady
- Pokarm. Zdecydowanie przedkłada nektar nad pyłek, którym jedynie uzupełnia menu. Larwy saprofagiczne
- Podobne. Pozostałe gnojki; bodaj najbardziej Eristalis rupium – cechy podane na górze strony pozwalają je wykluczyć
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal